- CAMOENAE
- CAMOENAEMusae, Iovis et Mnemosynes filiae, a cantûs amoenitate (ut quidam volune) ita appellatae. Varro tamen auctor est ab antiquis Carmoenas, et Casmoenas dictas fuisse, quae postea abiector vel s, Camenae dicebantur. Virg. Eclog. 3. v. 59.Alternis dicetis, amant alterna Camenae.Legitur et Camena singulari numerô. Persius Sat. 5. v. 21.---- Tibi nunc hortante CamenaExeutienda damus praecordia.Horat. l. 4. Carm. 6. v. 27.Dauniae defende decus Camenae.Et l. 2. Carm. 16. v. 38.Spiritum Graiae tenuem Camenae,Et l. 1. Ep. 18. v. 47.---- Inhumanae senium depone Camenae.Et l. 1. Carm. Od. 12. v. 39.Gratus insigni referam Camenâ.Senec. in Medea, v. 625.Ille vocali genitus Camenâ.i. e. Calliope dulciter canente. Nic. Lloydius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.